Mag ik me al een hardloper noemen? Vorig weekend rende ik mijn eerste 10km. Dus: ja, ik geloof dat dat inmiddels mag! Een langzame duurloop, iets minder langzaam dan ik bedacht had, maar een heerlijk dribbelloopje dat ik lang kon volhouden. Top! En na 10 kilometer het gevoel hebben dat er nog wel wat meer in zat, dat is echt +1000.
En het mooiste is: het was echt mentaal. Vorige lange afstand, toen ik door het donker rende, waren de laatste kilometers zwaaaaaaaar. Ik had bedacht om 5 á 6 kilometer te rennen, maar ik liep uiteindelijk 7,7. Het laatste stuk wandelen vind ik gedoe, dus zolang ik ‘kan’ ren ik door. Maar pittig was het zeker.
Zondag dacht ik: ik ga vandaag voor de 10 en ik zie wel hoe het loopt. En dat ging! De eerste helft ben ik richting stad gerend (weg van huis) en toen terug. Bij 8 kilometer kon ik mijn huis bijna ruiken, maar mijn benen voelden nog goed, dus dan maak je die 10 natuurlijk vol. En ietsje meer, omdat Runkeeper altijd een paar meters afsnoept van mijn Garmin-resultaat. Trots!
#whywait
Inmiddels heb ik 21 van de 70 km gelopen. Intervaltraining gisteravond overgeslagen, omdat ik niet fit ben/was, morgen hopelijk 12 km.