Borkum
Eindelijk zout water! We hebben een heerlijke wind naar Borkum, ruime koers en regelmatig pal voor de wind. In recordtempo bereiken we Borkum, waar het na aankomst steeds guurder wordt. De kids gaan krabben vangen. Samen met Else maken we een rondje langs de haven. De speeltuin bij de Yachthafen ziet er nog slechter uit dan vorig jaar. We plukken wat bramen en kijken bij de zee.

Yachthafen Borkum / Port Henry is een bijzondere haven. Stalen steigers met daarop een lappendeken van steigerhouten planken. Altijd opletten waar je je voeten neerzet en ook zeker met het aanleggen. ‘Niet rennen op de steiger!’, roepen we Else meerdere keren na. Wat een verschil met de moderne jachthaven van Juist. Toch heeft het ook wel weer wat, Borkum. Deze keer ondernemen we weinig, we hangen wat rond in de haven, wachtend op voldoende water om naar Juist te vertrekken.

Juist
Aan Juist hebben we mooie herinneringen. Een prachtig eiland waar alles te belopen is, zelfs Else wandelt zo van Waddenhaven naar Noordzeestrand. We gebruiken het middagtij om naar Juist te komen. We zeilen iets scherper dan de vorige tocht en ondanks de grote verschillen tussen onze jachten (qua formaat en rompsnelheid), zeilen we mooi met z’n allen op.

We hebben een prachtige tocht. Onze Jeanneau zeilt fantastisch met de ‘nieuwe’ zeilen. Waarom lagen deze al een paar jaar op zolder? Met een grijns varen we de haven binnen. Een vreemde gewaarwording, want de haven blijkt een kwartslag gedraaid ten opzichte van vorig jaar. We horen van een Duitse zeilster dat dit zou zijn om het dichtslib

ben te voorkomen, maar desondanks valt de haven volledig droog.

Vorig jaar hebben we te weinig van Juist gezien, daarom boeken we nu meteen twee nachten. Het is prachtig weer en Else geniet. Ze krijgt geen genoeg van de paarden en van het strand. Een grijns van oor tot oor en ze weet van gekheid niet wat ze wat ze moet doen: rennen, graven, rollen, het water in, het water uit… En hoe cliché: als zij geniet, genieten wij ook! Jammer van al dat zand op zo’n strand, hè Johan?

Norderney
Na twee nachten Juist besluiten we door te gaan naar Norderney. Voor de Clever wordt dat het meest oostelijke punt, zij zijn al een week langer onderweg (en een stuk westelijker gestart). Wij hopen nog wat verder te ‘hoppen’. Het Juisterwattfahrwasser is mooi, onder Norderney is het water diep en verbazen we ons over hoe scherp we kunnen zeilen met onze nieuwe zeilen. Genieten!

Net als vorig jaar ligt de haven van Norderney weer vol. Zwager en schoonzus op de Feeling hebben, op iets onorthodoxe wijze, een plekje voor ons gereserveerd. Wij zijn dankbaar! Toch is Norderney niet helemaal ‘ons ding’. We liggen tegenover een grote speedcruiser waarvan de bemanning constant op het zwemplateau zit en onze boot recht in kijkt. Ongemakkelijk. Gelukkig vertrekt het stel de volgende dag en krijgen we een zeiljacht met jongelui als achterburen. De ouders van de jongens komen later die dag ook aan, dus we hebben ze niet gehoord die nacht.

We huren fietsen, het stadje is niet echt op loopafstand. Fietsen huren kost weinig: 16 euro voor een dag twee fietsen en een kinderzitje. We fietsen een paar keer naar het stadje, maar echt een eilandgevoel krijgen we niet op Norderney. De haven is luxe en bij de haven een goed restaurant en een mooie speeltuin voor de kids. In de haven ligt een mix van zeezeilers, wadvaarders en motorbootvaarders. Het geeft de haven een totaal andere sfeer dan Juist. We hebben ons nog staan vergapen aan een mooie en hele complete Delphia 31 met donkergrijze romp. Inpakken en meenemen maar?

Na twee nachten gaan we verder, we nemen afscheid van de bemanning van de Clever, tot groot verdriet van ons eigen jongste bemanningslid. Zij gaan richting Borkum, wij gaan oostelijker dan we ooit eerder geweest zijn: op naar Langeoog!