Jaaroverzichten, ik weet niet zeker of ik daar wel echt van ben. Maar goed, het geeft een mooie reden om weer eens te bloggen. Nu, terugkijkend, heeft 2012 heeft voor mij vooral een heleboel losse eindjes.

Het jaar van mijn dochter
Staan, lopen, spreken. Het is onvoorstelbaar wat een enorme sprongen mijn meisje heeft gemaakt van haar tiende tot en met haar 22ste maand. Ze is zo wijs nu ze in zinnetjes spreekt. En de tijd dat ze achter me aan kroop … ik kan het me nog amper herinneren. Heerlijk, zo’n klein pre-peutertje. En vermoeiend, dat ook.

Het jaar van de te korte reis
‘We zien wel waar de wind ons brengt’, dat roepen we al jaren. En zo is het, met een zeilvakantie. Toch konden we ons moeilijk over die vijf dagen Ameland heen zetten. Verwaaid op Ameland, terwijl ons doel was om dit jaar dan eindelijk naar de Duitse Wadden te zeilen. Maar het zat er niet in, na Schiermonnikoog keerden we terug naar het Friese vasteland. Met een kater. Een leer voor de volgende keer: ‘we zien wel waar de wind ons brengt’.

Het jaar van de fusie
Meer dan ik zou willen, stond 2012 in het teken van mijn werk. In het najaar van 2011 ging bij mij de knop om. Ontzwangerd en ambities weer terug. Ik stortte mij op interne communicatie en interactieve projecten. Ik kreeg in 2012 de kans om loopbaangesprekken te voeren. Verhelderend. Voor de zomer konden we onze voorkeur voor toekomstige functie kenbaar maken en ook nog voor de schoolvakanties viel de brief in de bus met daarin het plaatsingsbesluit. Naar wens, in mijn geval.

Mooi natuurlijk en ik zal absoluut niet klagen in ‘deze tijd’, maar: het is gek om je loopbaan niet in eigen hand te hebben. Na de zomer tot aan de laatste officiële werkdag is het alleen maar drukker geworden. Die laatste werkdag voor de fusie was niet jolig, zoals ik verwacht had. Maar DRUK! Woensdag beginnen we, mijn nieuwe collega’s en ik, allemaal aan onze nieuwe baan. Spannend en leuk, ik ben erg benieuwd naar 2013 en iets in mij is blij dat 2012 nu klaar is.

Toch was het al met al een mooi jaar. Maar in 2013 zou ik me graag iets minder druk maken (letterlijk) en iets meer genieten. Want in 2012 bleek ook maar weer hoe onverwacht kort het leven kan zijn.